DUOS heeft een financiële ondersteuning van 10.000 euro verstrekt aan de studie ‘Genoom data en analyse van uitgezaaide tumoren: een cruciale stap voor gepersonaliseerde blaaskanker behandeling.’
De achtergrond: spierinvasieve blaaskanker
De incidentie van blaaskanker in Nederland neemt toe en telt nu ruim 6000 nieuwe gevallen per jaar. De incidentie piek ligt in het zevende decennium en roken is de belangrijkste risicofactor. Spierinvasieve blaaskanker heeft een hoog risico tot metastaseren en overlijden van de patiënt. Ondanks een veelheid aan behandelmethodes voor spierinvasieve blaaskanker zoals cisplatinum neoadjuvante therapie, radicale cystectomie of chemoradiatie is de prognose voor patiënten met spierinvasieve blaaskanker matig. In geval van uitgezaaide blaaskanker is de mediane overleving slechts 14 maanden ondanks systemische chemotherapie. Voor patiënten met metastasen die falen op 1e lijns chemotherapie is immunotherapie beschikbaar gekomen waarbij de mediane overleving ruim 10 maanden bedroeg versus 7 maanden voor 2e lijns chemotherapie.
Wat is het doel van deze studie?
Urotheliale kankers worden gekenmerkt door hoge aantallen mutaties in het DNA, maar welke mutaties belangrijk zijn in de verschillende stadia van de ziekte en welke voorspellend zijn voor respons op behandeling is vaak onbekend. Binnen de studie wil men de moleculaire mechanismes in kaart brengen die belangrijk zijn in de gemetastaseerde setting van blaaskanker. Tevens: predictieve biomarkers voor systeemtherapie en potentiële targets voor bestaande en nieuwe therapieën identificeren.
De doelen puntsgewijs:
1) Het identificeren van verschillende moleculaire subtypes (o.a. luminaal, basaal, claudin-laag) in uitgezaaid urotheelcarcinoom van de blaas op basis van WGS en deze subtypes vergelijken met de primaire spierinvasieve blaaskanker data.
2) Zijn er moleculaire afwijkingen waarin het primaire en het gemetastaseerde urotheelcarcinoom van de blaas van elkaar verschillen?
3) Kunnen we onderscheid maken tussen processen m.b.t. het ontstaan van de tumor en processen die juist te maken hebben met tumor progressie, zoals processen waarbij de tumor cellen invasief worden bv. door epithelial–mesenchymal transition (EMT).
4) Zijn er moleculaire prognostische of predictieve biomarkers in de gemetastaseerde setting te identificeren en zijn deze mogelijk te gebruiken als targets voor nieuwe en bestaande therapieën?
Van belang is verder: de gegevens uit dit onderzoek zijn direct important voor de RESPONDER studie. In deze studie zoeken we naar biomarkers om beter te begrijpen welke patiënten op pembrolizumab reageren. Deze studie wordt binnen DUOS verband uitgevoerd.
Ook wordt gekeken naar downstream targets in pathways die geremd worden door Rogaratinib. Rogaratinib is een pan-FGFR remmer dat in de DUOS FORT-1 studie wordt gegeven als tweede of derde lijn therapie.
Relevantie
Gepersonaliseerde behandeling van patiënten met primaire en gemetastaseerde blaaskanker gebaseerd op de moleculaire kenmerken van de tumor zal leiden tot een betere effectiviteit van de behandeling, het doelmatiger inzetten van dure therapieën waardoor kostenverlaging en minder onnodige blootstelling van patiënten aan potentiële bijwerkingen. Hierbij kunnen we nu al denken aan immunotherapie in de RESPONDER studie of de pan-FGFR remmer in FORT-1 studie, maar vooral toekomstige studies uitgevoerd binnen het DUOS verband zullen profijt hebben van de inzichten die deze studie opleveren. Tevens zullen de verworven inzichten uit deze studie leiden tot hoogstaande internationale publicaties aangezien de WGS dataset wereldwijd uniek is in zijn soort. De studie wordt uitgevoerd binnen een samenwerking van een zestal DUOS ziekenhuizen.