In Zaadbalkanker Online april drie verhalen van jonge mannen die een of beide zaadballen moesten laten verwijderen. Wat is de impact? Hierbij het verhaal van Ralph die tweemaal een orchidectomie, verwijdering van de zaadbal, moest ondergaan. Hij had beide keren geen zaadbalkanker, maar de operatie was de eerste keer nodig wegens pijnklachten door een zenuwbeschadiging na een TESE en de tweede keer vanwege een gezwel. Voor de aanmaak van testosteron is hij nu afhankelijk van medicijnen.
Ralph: “Mijn zaadballen werden onderzocht in het ziekenhuis, omdat mijn vrouw maar niet zwanger raakte. Ik bleek onvruchtbaar te zijn door het Sertoli-Cell-Only Syndroom . Ik onderging tevergeefs meerdere keren een TESE om toch nog iets van bruikbare zaadcellen te zoeken. Na één van die operaties bleek ik een zenuwbeschadiging in een bal te hebben opgelopen die chronische pijnklachten veroorzaakte met daarbij een goedaardig gezwel. Uit voorzorg hebben de artsen deze toen weggehaald. Door de pijn in die bal, was het dus voor mij ook een oplossing van een probleem.”
De artsen adviseerden Ralph om zijn overgebleven bal goed in de gaten te houden. Twee jaar later ontdekte hij een bobbeltje op zijn andere bal, waarvan hij dacht dat het littekenweefsel was. Voor de zekerheid liet hij toch een echo maken. Weer bleek het geen kanker te zijn, maar de zaadbal moest er toch uit. “Ik ben redelijk nuchter, maar de verwijdering van mijn laatste bal heeft flinke impact gehad tussen mijn oren. Voor mijn gevoel raakte ik nu mijn mannelijkheid kwijt. Ik was feitelijk al onvruchtbaar, maar nu was het wel heel definitief geworden. Met één bal ziet een balzak er nog redelijk normaal uit, maar een leeg zakje is een heel ander gezicht. ”
Seksleven
Het verlies van beide zaadballen heeft een negatieve invloed op het seksleven van Ralph. ‘Maar dat is niet de enige oorzaak. Voordat ik mijn ballen verloor, zat ik al zeven tot acht jaar in de medische molen met urologische problemen. Overal moest ik mijn broek laten zakken, waardoor ik het gevoel had dat mijn geslachtsorgaan een soort publiek bezit werd. Ook kon ik niet sporten en lichamelijk bezig zijn, terwijl ik voor mijn medische problemen topfit was. Daarbij komt dat ik in een echte mannenwereld werk, waar het lastig is om problemen openlijk te bespreken. Kortom, ik zat niet lekker in mijn vel en dat had natuurlijk ook effect op mijn seksleven.”
Ralph twijfelt nog over een prothese. “Ik ben er intussen aan gewend geraakt hoe het eruit ziet en mijn vrouw vindt het ook geen probleem. Bovendien zou het weer een stap betekenen in de medische molen.”
Testosteron instellen
Nu Ralph zelf geen testosteron meer aanmaakt, smeert hij zich elke ochtend in met een hormoongel. “Na de verwijdering van de eerste bal smeerde ik al een beetje, omdat de overgebleven bal minder actief was. Ik ben nog steeds niet goed ingesteld, want mijn testosteron blijkt bij elk bloedonderzoek te laag te zijn. Zelf merk ik dat ik lusteloos word en dat mijn ogen droger worden. Testosteron blijkt invloed te hebben op de slijmvliezen. Het is lastig om het testosteronniveau goed in te stellen, maar ik merk dat het wel beter wordt.”